Hoe om te gaan met psychische reacties op geweld van politie en anderen
Een van de meest verbazende dingen van activisten is dat we ons vaak bewust blootstellen aan geweld als we geloven dat dit noodzakelijk is. Wat daarbij soms even verbazingwekkend is, is hoe weinig we weten over de psychologische effecten van geweld. We moeten ons voorbereiden en elkaar ondersteunen tijdens de psychische en emotionele gevolgen van trauma’s.
De tekst van deze flyer is ook als .pdf te downloaden als je op bovenstaande link klikt.
Drie reacties op trauma:
…die kunnen optreden na directe of indirecte ervaringen met geweld. Ze worden Post Traumatische Stress (PTS) genoemd. Je kunt alle, enkele of een van deze reacties ervaren:
1. Opnieuw ervaren van traumatische gebeurtenis: Nachtmerries, flashbacks, indringende herinneringen, het gevoel hebben de ervaring niet los te kunnen laten (bekend als ontwijkend gedrag)
2. Vermijden/onderdrukken/matheid: Geheugenverlies, alcohol/drugs, isolement, sociale terugtrekking, ontwijking van alles dat de ervaring kan herroepen
3. Verhoogde emoties: Slapeloosheid, irritatie, woede, emotionele uitbarstingen, paniek aanvallen, angst, hyperventilatie, moeite met concentreren en het uitvoeren van normale taken
Dit zijn normale reacties op extreme ervaringen. Er zijn veel mensen die dit hebben mee gemaakt en hier overheen komen. Mensen reageren verschillend, ook in heftigheid op traumatische ervaringen. Iedereen heeft een andere manier van aandacht en hulp nodig. Je kunt getraumatiseerd raken door een persoonlijke ervaring, door getuige te zijn maar ook buiten de actie om door het slachtoffer te kennen of enkel er over te horen.
Twee belangrijke elementen voor herstel:
1. Verblijf voor een tijdje op een rustige plek waar je je veilig voelt en je mensen om je heen hebt die je kunt vertrouwen en voor je kunnen zorgen.
2. Werk door je ervaring heen. Vindt woorden voor wat er is gebeurd. Vertel het een vriend(in) in detail. Schrijf op wat er is gebeurd. Druk het uit op de manier waarop het jou bevalt.
Voor 70% van de mensen verdwijnen de symptomen langzaam na ongeveer 4 tot 6 weken. Als deze door blijven gaan spreekt men van ‘PTSS’ (‘Post Traumatisch Stress Syndroom’ we zijn het niet eens met het woord ‘syndroom’ voor iets dat we zien als een normale reactie) Als je reacties niet zakken na deze tijd zoek dan ‘professionele’ hulp (dat kan ook erg nuttig zijn als de reactie in de eerste week erg heftig is).
Het zou kunnen dat ‘PTSS’ pas enkele maanden of zelfs jaren later optreed (vertraagde ‘PTSS’). In feite is het een verwerkingsprobleem – ons systeem verwerkt de ervaring niet. De ervaring is geblokkeerd en blijft daardoor pijn doen. Er zijn verschillende vormen van therapie en genezing. Het doel is om de traumatische ervaring te integreren in je leven. Het zal niet verdwijnen, maar te pijn zal verminderen.
Achtergrond op trauma:
Reacties zijn een poging van de hersenen om controle te krijgen over onze levens. Onze levens hangen af van het idee dat we invloed hebben op de dingen die met ons gebeuren. Als dit gevoel van je wordt afgenomen voel je je letterlijk machteloos in de overgave aan geweld en dit geeft stress.
Naderhand proberen onze hersenen en ons lichaam een logisch geheel te maken van wat er is gebeurd om te voorkomen dat dit nog een keer gebeurt. Onze hersenen spelen de gebeurtenis nog een keer af aan de binnenkant van onze ogen om het moment vast te pakken. Dit terwijl wij het op het zelfde moment elke connectie er mee willen vermijden. We worden emotioneel verward omdat we ons niet veilig voelen en slecht voelen om dat wat gebeurd is. Zelfs ons zelf de schuld geven is hierop gebaseerd. Omdat als het onze fout is, zouden we de volgende keer anders handelen, is het niet? Het is waar dat we niet de totale controle over onze levens hebben, maar onze acties en gedachten zijn niettemin gebaseerd op een idee van macht en persoonlijke effectiviteit.
Voorkomen:
Ga zelfverzekerd naar een actie. Een hechte band met je groep en wederzijds vertrouwen maakt jullie allemaal sterker. Maak een ronde waarbij iedereen verteld hoe die zich voelt voor een actie zodat men zich bewust is van ieders behoeften en krachten.
In onze politieke beweging:
Het is van belang voor ons dat we ons bewust zijn hoe geweld (in welke vorm dan ook) invloed heeft op onze emoties. Repressie is in de hand van anderen, maar we hebben de kracht om met het effect er van op ons, om te gaan. Repressie zal minder effectief zijn als onze wederzijdse hulp sterker is. Veel te vaak wordt posttraumatische stress nog als een persoonlijke zwakte gezien. Vaak is de steun niet genoeg. Het is essentieel dat onze hele cultuur ten opzichte hiervan veranderd. Wat we kunnen doen binnen onze groepen is het bouwen aan de fundering van een cultuur waarin praten over de emotionele consequenties van repressie en andere trauma’s geen taboe meer is, of gezien wordt als zwakte of niet ‘cool’.
Ondersteun structuren:
Groepen die traumaondersteuning verlenen verschijnen nu in vele landen – bijv. Duitsland, Engeland, Israël, en de VS. We hopen dat dit netwerk in de toekomst een internationaal netwerk voor traumaondersteuning zal worden vergelijkbaar met het Eerste Hulp Bij Acties (AHBA) netwerk.
